mühafizə — is. <ər.> Hücumdan, təhlükədən, zərbədən, qəsddən və s. dən qoruma, saxlama. <Qadın> sol əlini başının qarşısına tutmaqla özünü üzərinə enməkdə olan ağacdan mühafizəyə çalışırdı. S. H.. . . Mərcan nənə nə fikirləşdisə də uşağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühafiz — ə. 1) mühafizə edən; qoruyan, gözləyən; 2) qalanı, istehkamı və s. mühafizə etməyə məsul olan adam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
siyanət — ə. mühafizə etmə, himayə etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hifz — is. <ər.> Qoruma, mühafizə etmə, mühafizə, qoruyub saxlama. <Seyid:> Şəriət ehkamını hifz yolunda heç bir xidmətiniz olubmu? M. C.. Hifz etmək – qorumaq, mühafizə etmək, qoruyub saxlamaq. Ya rəbbim, adilsən, hifz elə bizi; Halal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qorumaq — f. 1. Hücumdan, təhlükədən, zərbədən, düşməncə qəsdlərdən və s. dən mühafizə etmək, müdafiə etmək, təhlükəsizliyini təmin etmək. Vətəni qorumaq. Ölkənin hüdudlarını qorumaq. – <Yasavulbaşı> . . tez tez atını sürüb oğlu ilə <atanın>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saxlamaq — f. 1. Bir şeyi əlində (ağzında, dişində və s. də) tutub düşməyə qoymamaq. Açarı əlində saxlamaq. İpi dişində saxlamaq. – Başımı aşağı dikib durduğum halda əlimdəki çörək qismətini yumruğumda saxlamağa başladım. A. D.. Bayram pulu açıb bir neçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sayə — is. <fars.> 1. Kölgə. Sən bir ağacsan ki, ömründə heç kəs; Nə sayə görübdür, nə səmər səndən. Q. Z.. <Dərviş:> Ruqiyyə əvəzində duman arasında sayə görürdüm. . A. D.. Sayə salmaq – kölgə salmaq, kölgələmək. Qaşın qabağında sığallı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
post — <fr.> 1. Bir şeyi və ya şəxsi müşahidə altında saxlamaq və ya mühafizə etmək üçün yer, məntəqə. Belə qorxulu vaxtda postdan uzaqlaşmaq olarmı? H. N.. <Keşikçilər> durmadan öz postları ətrafında dolaşırdılar. S. Vəliyev. 2. Bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti